Eyüp'teki mezarlıkları gezdin mi hiç?” dedim. “Çok kez. Belki her hafta gezerim.” “Yalnız mı, arkadaşlarınla mı?” “Tabii ki yalnız. Her yaptığım iş gibi. Hem bazıları korkar mezar gezmekten.Hele geceleri kimse gelmez benimle.Hergün kuyumuzu kazan insanlardan korkmayız da, zararsız ölülerden korkarız.
“Çok fazla kişi doğru insan olmak yerine doğru insanı bulmaya çalışıyor.”
Başkalarının anlattığı hikayelerle
İnsanları yargılama,
Bakarsın yarın senin için de bir hikaye anlatılır…
Biz bağıracağız, birileri hiç duymayacak, hep aynı hikâye, duyanlara selam olsun.
Bu kadar yanımızda ama bize uzak insan varken, uzaklarda,hiç duymadığımız o birinin muhabbetine ihtiyacımız olması çok acı.Bilmiyorum derdimi anlatabiliyor muyum ama, çevremizdeki muhabbet edemediğimiz insanlardan çok,uzaklara ihtiyacımız var bizim. Göç etmeye ihtiyacımız var, göç edebileceğimiz bir yüreğe ihtiyacımız var,ve biz henüz tanımadığımız o yüreği öyle çok özledik ki.
